Een enkele zin (case study organisatieopstellingen)

De laatste tijd krijg ik vaker de vraag waarmee organisatie-opstellingen ondernemers en hun adviseurs kunnen helpen. Daarom hier een case. 

Meer in het bijzonder: over het integreren van een verlieservaring.

En hoe het kan werken in andere situaties (zoals innoveren, bedrijfsfinanciering, samenwerken, bedrijfsopvolging) bewaar ik voor een andere keer.

Wat betekent een doorbraak in een organisatie, in je functioneren als professional?

Is het weer een volgende vergadering? Hhmmm.
Is het stoppen als ondernemer of gaan solliciteren? Geen optie.
Is het je ziek melden? No way.
 
Vaak gebeurt een doorbraak niet omdat je het per se wilt, maar omdat er puzzelstukje op zijn plaats valt.
En niet zelden is dat puzzelstukje het integreren van iets ingrijpends dat doorwerkt in je werkzame leven.
 
Het vermogen om keuzes te maken waarvan we belangrijke consequenties overzien en het vermogen om emoties bespreekbaar te houden, ook als het juridisch complex is, dat maakt dat onrust kan transformeren in groei.
En daarom staan bij Financieren in BALANS aandacht voor gevoelens, strategie en focus zo centraal
 
Hoe groot kan het verschil zijn wanneer je je uitgehold voelt, beseft dat je zelf iets te doen hebt om je gevoel te veranderen en je zelf het wezenlijke niet kunt zien dat daarvoor nodig is?  
 
Dit is waarover de volgende case gaat.
Meer in het bijzonder: over het integreren van een verlieservaring.
 
Toen Rob (zo noem ik de professional, maar het had ook Marieke kunnen zijn) bij me kwam had hij plezier in zijn werk. Hij had een goed salaris, werkte samen met prima collega’s, hij had een opleiding en staat van dienst achter de rug waar je u tegen zegt, en er was voldoende intellectuele uitdaging.
 
Maar wat is dat waard als je iedere dag weer zoooo ongelofelijk vermoeid van je werk thuiskomt?
Wat is het toch dat blokkeert om levensvreugde te ervaren?
Zomaar daaraan voorbij gaan was voor Rob geen optie.
Rob merkte onrust en dat uitte zich in een onverklaarbare vermoeidheid. Hij merkte ook dat hij last had van fysieke klachten.
 
Er moest iets veranderen, maar hij wist gewoon niet wat.
Dit is wat er gebeurde.
 
In het beeld van zijn organisatieopstelling die ik mocht begeleiden nam ik iets waar waardoor bij mij het vermoeden van een verlies ontstond. En dat vermoeden bleek juist te zijn. Voor Rob was het in orde om in de organisatieopstelling wat verder de diepte in te gaan met die factor.

Met enkele systemische interventies integreerde Rob vervolgens zijn verlieservaring.
En dat gaf hem de ruimte om te transformatie te maken vanuit ‘overlast ervaren door overmatige vermoeidheid’ naar ‘kracht putten uit de bron van het vermogen om te rusten’.
Deze voor hem nieuwe ervaring bevestigde en bekrachtigde hij via een enkele zin.

In al zijn eenvoud was er één wezenlijke zin die in deze situatie voor Rob in dit moment passend bleek te zijn.

Oh. Het was zó mooi om de ontspanning te mogen waarnemen in Rob’s ogen.
Een belangrijke stap had hij gezet.
En mij rest dankbaarheid dat ik dit mocht meemaken.
 
Vaak is het verschil tussen waar we nu zijn en waar we naartoe willen niet te vinden een serie gesprekken met onze accountant, advocaat, mediator, notaris of huisarts of psycholoog.
Het is iets onzichtbaars in ons.
 
Ik heb het in mijn eigen professionele leven ervaren waar aandacht voor het onzichtbare (en de daaropvolgende veranderingen waar dat toe leidde) ervoor heeft gezorgd dat ik stappen heb gezet die ik nooit voor mogelijk zou hebben gehouden.
Watch me! Want overal waar ik de kans krijg stimuleer ik het juridisch én energetisch in balans houden van transacties.
 
Ik houd ervan hoe Rob één enkel inzicht niet alleen gebruikt om een beslissing te nemen maar inzet als basis voor een nieuwe (werk-)dag en een nieuwe toekomst.

Wat zou het voor jou kunnen betekenen?
 
Als je meer wilt weten over organisatieopstellingen en je eigen doorbraak wilt vinden onder mijn begeleiding klik hier om de mogelijkheden tot samenwerken met mij te zien

Op jouw krachtige* keuzes!
*In het verleden ervaren emoties bieden geen garantie voor de toekomst