Geef een duidelijke richting aan je ideeën.

Wat creatief lijkt kan veranderen in doelloos.
Wat er energiek uitziet kan aanvoelen als onrust.

Willem kende onrust als ‘vastlopen in een stroom van ideeën’.

‘Ik loop vast bij het maken van keuzes in de veelheid van mijn ideeën en toekomstmogelijkheden.’ Zo komt Willem (*) binnen.

Als telg uit een familiebedrijf wist Willem hoe het is om in een familiebedrijf te werken.
De laatste 10 jaar was hij directeur geweest en mede-eigenaar, nadat de oprichter aandelen aan hem had verkocht.

Willem bleek de juiste man te zijn geweest om dit bedrijf door groei heen te loodsen.
De tijd was rijp voor bedrijfsopvolging. Gelijktijdig met de oprichter had Willem zijn aandelen verkocht.

Hij vertelde over het onderhandelingsproces. En over de bijeenkomst waarin kopers en verkopers alle documenten ondertekenden.

Onder het toeziend oog van advocaten hadden ze de ene na de andere handtekening gezet.

Willems’ ontdekking over zijn zeggen en doen ‘om de lieve vrede’.

Op zijn gezicht verscheen een glimlach. ‘Ik sta er zelf van te kijken’, zei hij, ‘Weet je nog dat ik vorig jaar aan het begin van de onderhandelingen ontdekte wat ik allemaal zei en deed ‘om de lieve vrede’?

‘Bij jou leerde ik hoe ik het anders kan doen’, zei hij.

‘En dat is me van pas gekomen in het verkoopproces. Zóóó…het moment dat ik voelde hoe het kwartje viel staat me nog bij als de dag van gisteren’.

En Willem vertelde verder over zijn resultaten.

Met de verkoop was hij tevreden. Net als met de reacties die de bedrijfsopvolging had opgeroepen. Bij de medewerkers, met zo’n 150 in aantal een behoorlijk aantal, en bij hun afnemers, leveranciers en bank.

‘En nu?’, vroeg Willem zich af.

‘Ik ben creatief en ik raak geblokkeerd van zoveel opties. Ik ontving twee uitnodigingen om te participeren. Mijn idee met duurzaam ondernemen is er nog steeds. En mijn broer vroeg me of ik wil helpen zijn bedrijf een boost te geven.

En sinds de koopprijs op mijn rekening staat hangt mijn private banker aan de lijn voor een afspraak. Of ik interesse heb om te investeren.’

Toen zei hij: ‘En dan mijn vrouw’.

‘Ik zou het fijn vinden om er met haar over te praten maar ik weet niet goed hoe. Er is al wel veel veranderd sinds vorig jaar. Ik wil haar graag zien als een maatje, een gesprekspartner zonder vooroordeel. Dat blijft nog lastig.

En ik geef toe, vorige week reageerde ik niet fijnzinnig. Dat maakt het er niet gemakkelijker op.’

Willems’ eerste stap was een pas op de plaats.

Hij besloot om beslissingen niet overhaast te nemen en deed nog meer.

Als je wilt weten wat Willem nog meer deed lees dan hier verder.

Enkele dagen later spraken Willem en ik elkaar door de telefoon. Zijn big smile was hoorbaar.
‘Ik kan niet precies vertellen hoe, maar er is iets wezenlijks veranderd in me’, zei hij. ‘En weet je wat ik zo opvallend vind?’

‘Als je er iets over wilt vertellen, ik ben benieuwd’, antwoordde ik.

‘De rust die over me is gekomen.’

‘Wonderlijk’, vervolgde hij, ‘maar in een week tijd is het gelukt om thuis een fijn gesprek te hebben over onze toekomst.

Het gesprek met jou heeft me vrijheid gegeven. Waarmee ik het meest blij ben is de rust die er naderhand over me is gekomen. Nu weet ik wat me te doen staat. Je begeleiding vind ik echt fijn. Er was sprake van wederzijds respect en vertrouwen en daardoor heb ik de bereidheid om je te volgen’.

O jee. Wat is dit voor zweverigheid.

Dat is wat ik accountants, fiscalisten, advocaten en notarissen vaak tegen me hoor zeggen.

Ondernemers hoor ik dit zeggen: ‘Bij jou voel ik me veilig. Je luistert écht en ik merk dat je weet waarover je het hebt. Bij jou leer ik hoe ik beter mezelf kan zijn.’

Ook al doe je maar één ding dat erop gericht is om meer in contact te zijn met je gevoelens, dan ga je met sprongen vooruit.

En als dat bij jouzelf of anderen nu nog onopgemerkt blijft, dan is dat niet raar.
Het gaat werken, succes verzekerd.

Wil je ook leren hoe je meer jezelf kunt zijn? Ontdek het in een individueel coachingsgesprek.

(*) In het echt is zijn naam anders.